கனிமொழி ஜாமீனில் வெளிவந்துவிட்டார். சட்டத்தின் ஆட்சி உறுதிப்படுத்தப்பட்டுவிட்டது என பல ஏடுகள், சட்ட நிபுணர்கள் திருப்தி தெரிவித்துள்ளனர். யாராக இருப்பினும் குற்றச்சாட்டு நிரூபிக்கப்படும் வரை அவரை குற்றவாளி என கருதமுடியாது. ஆகவே, குற்றச்சாட்டு பதியப்பட்டதும் சிறையில் அடைத்து வைப்பது சட்டத்திற்கு புறம்பானது. எனவே, சட்டத்தின் ஆட்சியை நிலைநாட்ட ஜாமீனில் விடுவிப்பது நியாயமானது, சரியானது என முன் வைக்கப்படுகிற வாதங்களில் யாருக்கும் கருத்து வேறுபாடு இருக்க முடியாது. ஆனால், இந்த சட் டத்தின் ஆட்சி, எல்லோருக்கும் சமமாக வழங்கப்படுகிறதா? என்பதுதான் அடிப்படையான கேள்வி.
இந்தியா முழுவதும் சுமார் 2லட்சத்திற்கும் மேற்பட்டோர் விசாரணைக் கைதிகளாக சிறைக் கொட்டடிகளில் அடைக்கப்பட்டுள்ளனர். அதில் கணிசமான பகுதியினர் பல ஆண்டுகளாக எந்த விசாரணையும் இல்லாமல் அடைக்கப்பட்டுள்ளனர். தமிழ்நாட்டில் இப்படி விசாரணை கைதிகளாக உள்ளவர்களின் எண்ணிக்கை சுமார் 24 ஆயிரத்தை தாண்டும் என மனித உரிமை ஆர்வலர்கள் சுட்டிக் காட்டுகின்றனர். இது மொத்த சிறைக்கைதிகளின் எண்ணிக்கையில் 15 விழுக்காடாகும்.
தமிழ்நாட்டு சிறைகளில் ஆண்டுக்கு சராசரியாக 70 பேர் உயிரிழக்கின்றனர். இதில் பல பேர் சித்ரவதை காரணமாக உயிரிழக்கின்றனர் என்பதும் இன்னும் பல பேருக்கு போதுமான மருத்துவ உதவி கிடைக்காததால் உயிரிழக்கின்றனர் என்பதும், சொல்லித் தெரிய வேண்டியதில்லை.
பொதுவாக சிறைக்கைதிகளை பற்றி நீதிபதி கிருஷ்ணய்யர் “வங்கிகளில் கொள்ளையடித்தவர்கள், அப்படி கொள்ளையடித்ததின் காரணமாகவே பணக்காரர்களாக இருப்பதால் சிறையில் `பி’ வகுப்பில் இருக்கிறார்கள். ஆனால் பெயர் தெரியாத சாதாரண மனிதர், அவர் இந்திய சாமானிய மக்களில் ஒருவராக இருப்பதால் `சி’ வகுப்புச் சிறையில் இருக்கிறார்” என்று கூறுகிறார். “ பட்டப் பகல் திருடர்களை பட்டாடைதான் மறைக்கிறது, ஒரு பஞ்சையைத்தான் திருடன் என்று ஊரு கூடி உதைக்குது” என்று பட்டுக்கோட்டையார் பாடியது நிஜம்தானே.
இந்திய சிறைகளில் விசாரணை கைதிகளாக இருப்பவர்களில் பெரும்பாலோர் அடித்தட்டு மக்களாகவும், சிறுபான்மையினராகவும் இருப்பதை அறிய முடியும். ஆளும் வர்க்கத்திற் கும் அதிகார வர்க்கத்திற்கும் இவர்கள் மீது எந்த அக்கறையும் இல்லை என்பதை அனுபவம் நிரூபித்துக் கொண்டிருக்கிறது. இந்நிலையில்தான் பல்வேறு தன்னார்வ குழுக்கள் சிறைச் சீர்திருத்தம் குறித்து ஒரு பகிரங்க விவாதத்தை துவங்கியுள்ளன.
சிறையில் அடைக்கப்பட்டவர்கள் தனது உறவினர்களை சந்திக்கவும், வழக்கறிஞர்களு டன் விவாதிக்கவும் உரிய வாய்ப்பு தரப்படுகிறதா? சிறையில் போதுமான மருத்துவ வசதி உள்ளதா? சமீபத்தில் தமிழக அரசு உளவியல் நிபுணர்களை பணியமர்த்த உத்தரவிட்டுள்ளது. நல்லதுதான். ஆனால் சிறையில் உச்சநீதிமன்றம் வழங்கிய வழிகாட்டுதல்கள் பின்பற்றப்படுகிறதா? சிறை கைதிகளின் உரிமைகள் தமிழில் கொட்டை எழுத்துக்களில் எழுதி வைக்கப்பட்டுள்ளதா? பெண்களுக்கு அவர்களுக்குரிய தனியான பிரச் சனைகளுக்கு உரிய ஏற்பாடு உண்டா? சிறை மனிதனை சீர்திருத்துகிறதா? மாறாக சந்தர்ப்பவசத்தால் சிறைப்பட்ட அப்பாவி இளைஞனை பெரிய கிரிமினலாக உருவாக்குகிறதா? சந்தர்ப் பங்களின் அடிப்படையிலும், பண அடிப்படையிலும், சமூக அடிப்படையிலும் கைதிகள் இடையே பாகுபாடு கூடாது என்ற நீதிமன்ற வழிகாட்டல் அமலாகிறதா? இப்படி அடுக்கடுக்காய் கேள்விகள் எழும். அதற்கு விடை தேடும் வழி பகிரங்க விவாதமே.
0 comments:
Post a Comment