இந்திய அறிவியல் = ராமன் விளைவு?

ஒரு விதத்தில் இந்திய அறிவியல் என்பதே ராமன் விளைவாக இருக்குமோ என சொல்லுமளவு சி.வி. ராமனின் ஆளுமையும் ஈகோவும் புகுந்து விளையாடி இருப்பதை சமீபத்திய இரண்டு இந்திய அறிவியல் நூல்கள் நமக்குத் தம்மையும் அறியாமல் முன்வைக்கின்றன. இந்திய அறிவியல் நூல்களை வாசிக்க நமக்கு ஏகத்திற்கு பொறுமை வேண்டும். அது பற்றி பிறகு பார்ப்போம். இந்தியாவில் அறிவியலின் வரலாறு (A conscise history of science of India), யுனிவர் சிட்டி பிரஸ் வெளியீடு வெகுஜன அறிவியல் வெளியீடு (Popular science) விஞ்ஞானி பி.வி.சுப்பராயப்பா, டி.எம்.போஸ் மற்றும் எஸ்.என். சென் ஆகியோர் இணைந்து எழுதி இருக்கிறார்கள் என அட்டையில் இருந்தாலும் உள்ளே பெரும்பாலும் அது பி.வி. சுப்பராயப்பாவின் எழுத்து வடிவிலேயே புனையப்பட்டுள்ளது.

அடிப்படையான இந்திய அறிவியலின் சரித்திரம் அறிய இந்த நூலைப் பரிந்துரைப்பேன். பிரிட்டிஷ் ஆட்சி இந்திய விஞ்ஞானிகளை ஒடுக்கிடச் செய்த பல சதிகள் தகுடிதித்தங்களை புத்தகம் (மறைமுகமாக) சுட்டுகிறது. ஏற்கெனவே இந்திய அறிவியல் குறித்த ஜகதித் சிங்கின் யெமினென்ட் இந்தியன் சைன்டிஸ்ட்ஸ் (Eminent of indian scientists) பார்த்தசாரதியின் கிளிம்சஸ் ஆஃப் இண்டியாஸ் ஸ்டாடிஸ்டிக்கல் ஹெரிட்டேஜ் (Glimps of Indian Statistical heritage) ஆகிய புத்தகங்களையும் ஜி.வெங்கடராமன் எழுதிய இந்திய அறிவியல் குறித்த ஆறு புத்தக வரிசை (யுனிவர்சிட்டி பிரஸ் வெளியீடு)யையும் நான் அவ்வப்போது கிடைத்த சந்தர்ப்பங்களில் வாசித்திருக்கிறேன். அதிலும் ... நாலு பெட்டிச் செய்திகளுடன் வெங்கட்ராமன் எழுதிச் சென்ற வழி தனிவழி.

இந்திய அறிவியலைப் பற்றி பேசுபவர்கள், நமது பாரம்பரியமாக ஆகிப்போன ஆயுர்வேதம் முதல் சித்தர் மருத்துவம், திப்புசுல்தானின் நேனோ வாள் என்பதிலிருந்து தொடங்குகிறார்கள். சிந்து சமவெளி ராஜராஜசோழன் வள்ளுவரில் மருத்துவம் இதெல்லாம் பி.எச்.டி.யில் இன்று வெளுத்து வாங்கும் தலைப்புகள் என்றாலும் (அவை வேண்டாம் என்று சொல்லவில்லை) நவீன அறிவியலின் இந்திய எழுச்சியைத் தொடங்கி வைத்தவர் மஹேந்திரலால் சர்க்கார்.

1889ல் அறிவியல் திறன் வளர்ச்சிக்கான இந்திய மன்றம் எனும் அர்த்தத்தில் இன்டியன் அசோசியேஷன் ஃபார் கல்டிவேட்டிங் சயின்ஸ் (Indian Association for cultivating Science) எனும் அமைப்பை கல்கத்தாவில் ஏற்படுத்தினார். எம்.டி. (முதுகலை மருத்துவம்) படித்தவர். கல்கத்தாவின் மாகாண கவுன்சிலில் மக்கள் பிரதிநிதியாய் இருந்தவர். சிறந்த தேசபக்தர். அமைப்பை அவர் எவ்வளவோ முயன்றும் ஆங்கிலேய அரசு பதிவுசெய்ய விடவில்லை. பதிவு பெறாத அறிவியல் அமைப்புகளால் எவ்வளவு முயன்றாலும் சர்வதேச அறிவியல் மன்றங்களான லண்டன் ராயல் கல்வியகம் போன்றவற்றோடு ஒன்றிணைந்து செயல்பட முடியாது.

இந்தியாவிலிருந்து அறிவியல் ஆய்வுகள் செய்ய வசதியான வீட்டுப்பிள்ளைகள் கேம்பிரிட்ஜ், ஆக்ஸ்போர்டு என கப்பல் ஏறிய அந்தநாட்களில் நமது நாட்டின் முதல் ஆய்வுக் கூடத்தை மஹேந்திரலால் சர்க்கார் மிகவும் கடினப்பட்டு 1891ல் அறிவியல் மன்ற அலுவலகத்தில் கட்டமைத்தார். வெள்ளைக்கார அரசாங்கம் அந்த இடத்தை கிட்டத்தட்ட மாதம் இருமுறை ரெய்டு விட்டபடி இருந்த அந்த கடினமான காலங்களில் அறிவியல் விழிப்புணர்வுக் கூட்டங்கள் அங்கே நடத்தப்பட்டன. இளைஞர்கள் ஒரு நாள் கட்டாயம் இந்த ஆய்வுக் கூடத்தில் இந்திய அறிவியலின் மைல்கற்களை நடுவார்கள் எனும் ஆழ்ந்த நம்பிக்கையை மட்டும் தவற விடாமல் சர்க்கார் விரைவில் காலமானார். சர்க்கார் கட்டிய அறிவியல் ஆய்வகத்திற்கு தாராள நிதி உதவி அளித்தவர் விழியநகர மகாராஜா என்று குறிப்பிடுகிறார் பி.வி.சுப்பராயப்பா. இந்த விஷயம் ஆங்கிலேயர்களின் உளவுத்துறை லெட்ஜர்களில் உள்ளது.

1907ல் அறிவியல் மன்றத்தின் துயரமான மழை ஞாயிறு ஒன்றின் மதியம் ஆஷூ பாபு என்பவரும் சர்க்கார் மகன் அம்ரித்லால் சர்க்காரும் இருந்த ஒன்றிரண்டு புத்தகங்களை வாசித்தபடி வாசல் கதவு தட்டப்படுவதைக் கேட்டனர். என் பெயர் ராமன்.. நான் உங்க ஜில்லாவின் அக்கவுண்ட் ஜெனரல் என்று சொல்லியபடி நின்றார் அந்த இளைஞர். ஆரம்பித்தது இந்திய அறிவியலின் உண்மையான அத்தியாயம். கிட்டத்தட்ட கலெக்டர் பதவி வகித்த ராமன் தனது அறிவியல் கல்வி ஆர்வத்தை புதைத்துவிட்டு தன் தந்தையின் நச்சரிப்புத் தாங்காமல் எஃப்.சி. எஸ். தேர்வு எழுத இந்தியாவிலேயே முதலிடம் பெற்று அப்போதுதான் பணி நியமனம் பெற்றிருந்தார். அப்பாவுக்காக அரசுப் பணி, தனக்காக அறிவியல் என பிடிவாதமாக ராமன் செயல்படத் தொடங்கினார். ஆரம்பத்தில் ஜில்லாவின் உயர் மட்ட அதிகாரியான அவர் மீது அரசுக்கு சந்தேகம் வரவில்லை. ஆனால் 1908ல் லண்டன் ராயல் கல்வியகத்தின் பிரதான அறிவியல் சஞ்சிகையில் ராமனும், ஆஷூபாபுவும் சேர்ந்து எழுதிய அறிவியல் ஆய்வுக் கட்டுரை ஒன்று வெளிவந்து அவரை காட்டிக் கொடுத்துவிட்டது. பிரிட்டிஷ் அரசு முதலில் ராமனை ரங்கூனுக்கும் பிறகு நாக்பூருக்கும் பந்தாடியது. 1917வரை அவர் பலமுறை பல ஊர்களுக்கு தூக்கி எறியப்பட்டார். இந்திய அறிவியலின் உலகளாவிய முகவரியை சிதைக்க வெள்ளையர்கள் மேலும் பலவித சூழ்ச்சிகளில் ஈடுபட்டதையும் பார்க்க முடிகிறது. ஜெகதீஷ் சந்திரபோஸின் வானலைகள் குறித்த கண்டுபிடிப்பை மார்கோணி ‘சுட்டதும்‘ சத்யேந்திரநாத்போஸ் டாக்கா பல்கலைகழகத்தில் மற்ற (வெள்ளை) பேராசிரியர்களைவிட 70 சதவீத குறைவான சம்பளத்தில் மனஉளைச்சலுக்கு ஆளாக்கப்பட்டதும் பதிவு பெறாத அவலங்கள். இவை எதேச்சையாக நடந்த சம்பவங்கள் அல்ல.

முடிவாக ஜில்லா கணக்காயர் வேலையை விட்ட ராமன் கல்கத்தா அறிவியல் கல்லூரியில் அஸ்தோஷ் முகர்ஜி மூலம் விரிவுரையாளர் ஆனார். சம்பளம் கணக்காயர் வேலையைவிட பாதி மடங்கு குறைவு என்றாலும் அதை அவர் பெற்றார். எப்படியாவது இந்தியர்களின் பங்களிப்பை அறிவியலில் பதிவு செய்யும் மஹேந்திரலால் சர்க்காரின் கனவு ராமனின் அறிவியல் மன்ற ஆய்வுக்கூட வேலைகளைத் தொடரவைத்தது என்றே சொல்ல வேண்டும்.

• நோபல் பரிசு கிடைத்ததை அறிவிக்கும் நோபல் கமிட்டியின் தந்தி ராமனுக்குப் போய் சேராமல் இரண்டு நாட்களுக்கு வைஸ்ராய் நிறுத்தி வைத்திருக்கிறார். தனது அயல்நாட்டு சகாக்கள் மூலம் ராமன் தனக்குப் பரிசு கிடைத்ததை அறிகிறார்.

• நோபல் பரிசை (தாகூர் போலவே) நேரில் பெற வேண்டாம் என முதலில் வெள்ளை அரசு ஆலோசனை வழங்குகிறது. பிறகு நோபல் ஏற்புரை வழங்க ராமனுக்குத் தடை விதிக்கிறது.

ஆனால் தடையை மீறி பரிசைப் பெற்றுக் கொள்ளும்போது ராமன் பேச அனுமதி கேட்டு, பரிசை இந்தியச் சிறையில் வாடும் ஆய¤ரக்கணக்கான சுதந்திரப் போர் வீரர்களுக்கு சமர்ப்பிக்கிறேன் என முழங்கியதை வாசிக்கும்போது நமது ரத்த நாளங்கள் சூடேறி கண்கள் பூத்துப்போகின்றன. ராமன் நோபல் பெறுவதை படம் பிடித்து அதை யாருமே சேமிக்கவில்லை.

சமீபத்தில் வெளிவந்துள்ள மற்றொரு குறிப்பிடத்தக்க அறிவியல் நூலான கரியமாணிக்கம் ஸ்ரீநிவாச கிருஷ்ணன் ஹிஸ் லைப்ஃஅண்டு ஒர்க், (kariamanikkam srinivasa krishanan in his life and work), பெங்களூர் இந்திய அறிவியல் கழகத்தின் வானியல் பேராசிரியர்கள் டி.சி.வி. மாலிக்கும், எஸ்.சாட்டர்ஜியும் சேர்ந்து எழுதிய நூல். விருதுநகரில் வார்தாவில் பிறந்த கே.எஸ். கிருஷ்ணன், ராமனோடு இணைந்து அறி­வியலில் பெரிய அளவு பங்காற்றி மிகச்சிறிய அளவே பாராட்டுப் பெற்ற துரோக வரலாற்றின் பதிவு. கே.எஸ். கிருஷ்ணன் ராமன் விளைவைக் கண்டு பிடித்த இருவரில் ஒருவர் என்றாலும் ராமன் விளைவு என்றே அது பெயர் பெற்றதும் ராமனுக்கே நோபல் கிடைத்ததும் அதை அங்கீகரித்தபடி கே.எஸ்.கே. தனது அடுத்த அறிவியல் பங்களிப்புகளுக்குத் தாவியதையும் அதன் பின்னணிகளையும் இந்த புத்தகம் சொல்லிச் சென்றாலும் ராமனுக்கு அவமதிப்பு செய்து விடக்கூடாதே என்று ரொம்ப அடக்கி வாசித்திருக்கிறார். கே.எஸ். கிருஷ்ணனைப் பற்றி எழுதப்பட்டுள்ள ஒரே புத்தகம் இதுதான். கே.எஸ்.கே. ஒரு விஞ்ஞானி என்பதற்கும் மேல் கல்கத்தா. பெங்களூரூ என வாழ்ந்தும் தமிழ் இலக்கியத்தின் பால் ஆழ்ந்த ஈடுபாடும் பற்றும் கொண்டு திருக்குறளை ஆங்கிலத்தில் மொழியாக்கம் செய்ததை வாசிக்கும்போது ஆச்சரியமாய் இருக்கிறது.

இரு புத்தகங்களுமே இந்திய அறிவியல் பற்றிய பொதுவான என் பல சந்தேகங்களைத் தீர்த்து வைப்பவையாக உள்ளன.

• 1934ல் (இயற்பியலை விடுத்து) பொறியியல்துறையில் முதல் பி.எச்.டி. முடித்த இந்தியரான ஹோமிஜகாங்கீர் பாபா, ஜெர்மனியில் காஸ்மிக்அலை கண்டுபிடிப்பின் மூலம் பிரபலமடைந்தார். பிறகு மேசான் துகள்களையும் ஜெர்மனியிலிருந்தபடியே கண்டுபிடித்தார். உலகப் பிரசித்தி பெற்றார். பின் இந்தியாவிற்கு ஏன் வந்தார் என எனக்கு விளங்காமல் இருந்தது. அது ‘ராமன் விளைவு‘! விடுமுறையில் மும்பை வந்த பாபாவை 1938ல் ராமன் சந்தித்து, தனது பெங்களூர் கல்வியகத்திற்கு ‘உலக யுத்தத்தை காரணம் காட்டி’ இணைத்தார்.

• அறிவியல் உலகமே ஐரோப்பாவைக் குறிவைத்து நகர்ந்தபோது இந்தியாவை விட்டுச்செல்ல மறுத்து பல்வேறு இந்திய இளைஞர்களை இந்திய மண்ணிலேயே ஆய்வுகள் நடத்த ராமன் நிர்பந்தித்ததும் தொடர்ந்தது. பிரிட்டிஷ் அரசு ஹர்கோவிந்த் கொரானா, சுப்பிரமணிய சந்திரசேகர் என்பவரை இங்கிலாந்திற்கு இந்திய அரசு உதவித் தொகை (Govt of india fellowship) என்ற பெயரில் அனுப்பி¤யது. ஹர்கோவிந்த கொரானாவைப் போக வேண்டாமென்று ராமன் நேரில் சந்தித்துப் பேசி இருக்கிறார். ராமன் விளைவு எடுபடவில்லை.

• அடுத்தது விக்ரம் சாராபாய். இங்கிலாந்திற்கு வெள்ளை அரசின் பெல்லோஷிப் பெற்று அங்கேயே செட்டிலானவர். எப்படி இங்கே வந்தார் என பலமுறை யோசித்திருக்கிறேன். 1939ல் ராமனே நேரில் போய் செயிண்ட் ஜான்ஸ் கல்லூரியிலிருந்து விக்ரம் சாராபாயைக் கையோடு இந்தியாவுக்கு அழைத்தே வந்து விட்டார்.

சென்னையில் ஒரு புள்ளியியல் நிறுவனமும், அகமதாபாத்தில் ஒரு வானியல் நிறுவனமும், திருவனந்தபுரத்தில் விண்ணியல் ஆராய்ச்சியும் மும்பையில் அணு ஆய்வுக்கழகமும் வருவதற்கான ஆரம்ப வேலைகளை அதற்கு பல்வேறு..... பங்களிப்புகள் இந்த இருநூல்களிலுமே பதிவாகின்றன. இந்திய தொழிற் நுட்ப கல்வியங்கள் (ஐஐடி) வருவதற்கு நேருவோடு நேரடியாக கே.எஸ்.கிருஷ்ணன் மோதியதை வாசிக்கும்போது வெளியே தெரியாத எவ்வளவோ பேரின் பங்களிப்புகள் எப்படி இருட்டடிப்பு செய்யப்பட்டு விட்டன என ஆத்திரப்படாமல் இருக்க முடியவில்லை. ஹரீஷ் சந்திரா எம்.கே. வாய்னுபாபு, ஜி.என்.ராமச்சந்திரன் என முற்றிலும் வெளியுலகம் புறக்கணித்த அறிவியலாளர்களையும் நாம் அறிகிறோம்.

• ஆனால் ராமன் கல்கத்தாவை விட்டு ஏன் பெங்களுருக்கு வந்தார்? அதன் பின்னணியில் ராமனின் ஈகோ, தான் மற்றவரிடம் ஆலோசிக்காமல் பிடிவாதமாக சிலவற்றை செயல்படுத்துதல் போன்ற பின்னடைவுகளைப் பார்க்கிறோம். 1933ல் அவர் கல்கத்தாவிலிருந்து கிட்டத்தட்ட விரட்டப்பட்டார் என்பதே உண்மை. அமிர்தலால் சர்க்கார் இறந்தபின் அறிவியல் மன்ற கவுரவ செயலாளராக பொறுப்பேற்ற ராமனை, ஒரு உறுப்பினர் தேர்தலில் தோற்கடித்து, கல்கத்தா பல்கலைக்கழக இயக்குநர் தேர்விலும் முற்றிலும் தனிமைப்படுத்தி பதவி இறக்கம் செய்தவர் இந்திய இயற்பியலின் இன்னொரு ஜாம்பவானான மெக்னாட்சாகா! இளைஞர்களோடு ராமன் இப்படித் தன் காலத்தில் அடிக்கடி மோதியும் இருக்கிறார்.

ஆனால் ஜெர்மனியின் விஞ்ஞானி மாக்ஸ் பார்னை எப்படியாவது (அமெரிக்கா போக விடாமல்) இந்தியாவில் ஆய்வுப் பேராசிரியர் ஆக்கி அறிவியல் செயல்பாட்டின் உலகமையமாய் இந்தியாவை ஆக்கிட ராமன் முயற்சித்தது தான் அவருக்கு ஏராளமான அதிருப்தியாளர்களை உருவாக்கிவிட்டது. ஒரு கட்டத்தில் அவர் ஹிட்லருக்கு உளவு பார்ப்பதாகக் கூறி கைது செய்ய அரசும், மற்ற நாட்டவரை இங்கே வேலைக்கு வைப்பதா என சொந்த அறிவியல் நண¢பர்களுமே அவருக்கு எதிராகத் திரும்புகிறார்கள். எது எப்படியோ தனது நோபல் பரிசுத் தொகையின் ஒரு பகுதியை சுதந்திரப் போராட்ட நிதியாய் வழங்கிய ராமன், தான் கல்கத்தாவிலிருந்து பெங்களூருக்கு சி.வி.ராமன்அறிவியல் கல்வியகம் அமைத்துக்கொண்டு கவுரவமாய் போய் இணைந்ததையும் பார்க்கிறோம். இந்திய அறிவியல் என்பதும் பெரும் போராட்டத்திற்கிடையே கட்டமைந்து வளர்ந்த சரித்திரத்தை தன்னகத்தே கொண்டுள்ளன. இந்த புத்தகங்கள் நமக்கு உணர்த்தி நிற்கின்றன.

இந்த இருநூல்களையும் வாசிக்கும் நமது எதிர்கால சந்ததியர் இந்தியா எனும் ஒரு தேசத்தில் 2000வரை (ஏன் இப்பவும்) ஆண்கள் மட்டுமே அறிவியலாளர்களாக வாழ்ந்தார்கள். பெண்களுக்கும் அறிவியலுக்கும் சம்பந்தமே இல்லை என்றுதான் நினைப்பார்கள். அந்த அளவிற்கு இந்திய அறிவியல் ஆணாதிக்கத்தின் மொத்த செயல்பாடாக உள்ளது என்பது மிக கசப்பான உண்மை.

தமிழக மக்கள் அறிவியலாளர் ஜி.டி. நாயுடுவின் மகள் திருமணத்தின்போது தமிழகம் வந்த சி.வி.ராமன் தமிழில் அறிவியல் பேருரை ஒன்று நிகழ்த்தியதையும் அந்தக் கூட்டத்தில் கே.எஸ்.கிருஷ்ணனும் பங்கெடுத்ததையும் தோழர் சிங்கார வேலரைப்பற்றி தனது பேச்சில் கிருஷ்ணன் குறிப்பிட்டதையும்கூட புத்தகம் பதிவு செய்தாலும், இக்கட்டுரை அளவிற்குகூட அவை சுவையாக வார்க்கப்படவில்லை என்பதைக் குறிப்பிட வேண்டியுள்ளது.

இந்திய அறிவியல் நூல்களை வாசிக்கும்போது அய்யோ போதும்.. வைத்துவிடலாமா எனும் எண்ணம் மேலோங்கும் அளவு நடை சுவாரசியமே இல்லாதபடி உள்ளது. நாம் விட்டுத் தப்பிவந்த பள்ளி கல்லூரி பாட புத்தகம் படிப்பது மாதிரியே பத்துமார்க் ஆறுமார்க் கேள்வி பதில் போலவே பத்திகள். இவற்றை எழுதுகிறவர்கள் இந்திய அரசுத்துறையிலேயே பணிபுரிகிறவர்கள் என்பதால் விமர்சனப்பூர்வமாய் எதுவுமே எழுதுவதில்லை. எஃப்.எம். ரேடியோ மூலம் எல்லாரும் எல்லாவற்றையும் மனம் விட்டுப் பேசி எஞ்சாய்(?) பண்ணும் ஒரு காலத்தில் அந்தக் கால இந்திய வானொலியின் அறிவியல் அறிவோம் மாதிரியே ஏழுநாள் துக்க- வாத்திய இசையாய் இவை தகவல்களால் அழுது வடிகின்றன.

இன்றைய இந்திய அறிவியலின் முகம் இது. உப்பு புளி மிளகாய் எதுவுமே போடாத தாளிக்காத மோர்க் குழம்பு ரக- எழுத்தாய் அவர்களது பி.எச்.டி. ஆய்வு போலவே அவை ஏன் இருக்க வேண்டும் என்பது பற்றி வாய்ப்புக் கிடைத்தால் தனி புத்தகம் எழுதி பேராசிரியர் பெருமக்களுக்கு மெயிலில் அனுப்ப உத்தேசிக்கிறேன். ஏனெனில் அவர்கள் மெயில் தவிர வேறு எதுவுமே வாசிப்பது இல்லை என, திகாருக்கு தனது முகவரியை மாற்றிக்கொண்டு போகாமல் மிச்சமிருக்கும் மத்திய மந்திரிகளில் ஒருவரான திருவாளர் கபீல் சிபெல் சமீபத்தில் கூறியுள்ளார்.

- இரா. நடராசன்