ஸ்டீவன் ஸ்பீல் பெர்க்

- அஜயன் பாலா

இயக்குனர்களின் பிதாமகனாக பலராலும் கருதப்படும் ஆல்பிரட் ஹிட்சாக் தனது கடைசிப்படமான பேமலி ப்ளாட் படப்பிடிப்பில் இருந்தசமயம் ஒரு இளைஞன் அவரைப் பார்க்க செட்டில் வந்து நின்ற போது யார் அவன்? முதலில் அவனை விரட்டுங்கள் என சத்தம் போட்டுள்ளார். அப்போது அந்த இடத்தில் இருந்த நடிகர் ப்ரூஸ் டெர்ன் ஹிட்சாக்கின் காதில் சென்று ரகசியமாக ஏதோ சொல்ல ஹிட்சாக் புருவம் உயர்ந்தது.

அப்படியா அந்த மீனை வச்சி படம் எடுத்தானே அவனா என ஹிட்சாக் கேட்க, ப்ரூஸ்டெர்ன் ஆமாம் பெயர் ஸ்டீவன் ஸ்பீல்பெர்க் என பெருமிதத்துடன் கூறி தலையசைத்தார். அடுத்த நொடி மேலும் கோபம் கொப்பளிக்க “முதல்ல அந்த வேசிமகனை வெளியே அனுப்பு” எனக்கூற ப்ரூஸ் அதிர்ந்தார். அவர் உங்களுடைய தீவிர ரசிகர் உங்கள் காலடியில் ஒரே ஒரு நிமிடம் உட்கார்ந்துவிட்டு எழுந்திருக்க ஆசைப்படுகிறார் என மீண்டும் வலியுறுத்த அப்போதும் ஹிட்சாக் பிடிவாதமாக மறுத்து விட்டார்.

சில நாட்கள் கழிந்தபின் ஹிட்சாக்கிடம் ப்ரூஸ்டெர்ன் ஏன் உங்களுக்கு அந்த இளம் இயக்குனர் மேல் அத்தனை கோபம் என கேட்க, அதற்கு “யூனிவர்சல் ஸ்டூடியோ ஜாஸ் என்ற பெயரில் சுறா மீனை வைத்து ஒரு தீம் பார்க் செய்தபோது நான்தான் குரல் கொடுத்தேன். அதற்காக மில்லியன் டாலர் பணம் வாங்கியிருக்கிறேன். நானும் பணத்துக்காக வேசை தொழில் செய்பவன்தான். ஆனாலும் அவர்களுக்கு நான் விசுவாசமாக இருக்கவிரும்புகிறேன். இவன் அதைத்தான் மூலமாக வைத்து ஒரு கதை பண்ணி சம்பாதிக்கிறான். இதை நான் ஏற்க முடியாது” எனக் கூறினார்.

ஸ்பீல் பெர்க் எனும் மகத்தான இயக்குனர் மீது இது போன்ற குற்றச்சாட்டுகள் இருந்தாலும் அதற்கு மூல காரணம் அவர் அடைந்த பிரம்மாண்ட வெற்றி. உலக சினிமா வரலாற்றில் நட்சத்திர அந்தஸ்துள்ளவர்களின் படங்களுக்குத்தான் பிரம்மாண்ட வெற்றிகள் கிடைக்கும் சூழலில் அதையும் கடந்து ஒரு இயக்குனருக்கு அப்பெயரை வாங்கித்தந்த பெருமையும் மக்களுக்கு சினிமா எனும் தொழில் நுட்பத்தின் மீது மரியாதையையும் உண்டாக்கித்தந்தவர் ஸ்டீவன் ஸ்பீல்பெர்க்.

யூத மத சடங்குகளைத் தீவிரமாகக் கடைபிடிக்கும் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஸ்பீல்பெர்க் அமெரிக்காவின் சின்சினாட்டி நகரத்தில் 1946ல் பிறந்தவர். அவரது அம்மா லேத் ஆல்டர், ஒரு பியானோ இசைக் கலைஞர். அப்பா அமோல்ட் ஸ்பீல்பெர்க் ஒரு எலக்ட்ரிகல் இஞ்சினியர். சிறுவயதில் அரிசோனாவின் ஸ்காட்ச்டேலில் அவரது அம்மா அப்பாவுடன் முதல் சினிமாவைப் பார்த்ததிலிருந்தே ஸ்பீல்பெர்குக்கு சினிமா மேல் அப்படி ஒரு ஈர்ப்பு. அப்பாவிடம் சினிமாவைப் பற்றி துருவித்துருவிக் கேட்டறிந்து, பிறகு தானும் அது போல படம் எடுக்க விரும்பினார். அந்த ஆசைக்கு வடிகாலாக அவரது அப்பாவும் ஒரு 8எம்.எம். கேமரா ஒன்றை வாங்கிப் பரிசளிக்க, வாங்கிய காமராவின் மூலம் தானே ஒரு கதை எழுதிப் படம்பிடித்து அக்கம்பக்கம் சிறுவர்களுக்குத் தனியாக ஷோ ஒன்றும் போட்டுக் காண்பித்துள்ளார். வியாபாரியான ஸ்பீல்பெர்க் அந்த ஷோவுக்கு தன் நண்பர்களிடம் தலைக்கு 25 செண்ட் காசு வசூலித்த பின்பே அனுமதியளித்திருக்கிறார். அது மட்டுமல்லாமல் வந்திருந்த நண்பர்களிடம் அவரது தங்கை பாப்கார்ன் விற்று அதிலும் லாபம் சம்பாதித்துள்ளார் என்பது விசேஷ சேதி. இயல்பாக யூதர்களுக்கிருக்கும் இந்த அடிப்படை வியாபார குணம்தான் பிற்காலத்தில் அவரது படங்களின் பெயர்களையும் லோகோக்களையும் பிராண்ட் நேமாக விற்றுப் பன்மடங்கு வருமானத்தை உயர்த்தும் உத்திகளைக் கற்றுத் தந்துள்ளது.

ஒருகட்டத்தில் பெற்றோர்கள் விவாகரத்து செய்து கொண்டு பிரிய நேர்ந்தபோது அம்மாவும் மூன்று சகோதரிகளும் அரிசோனாவிலேயே தங்கி விட தன் தந்தையுடன் கலிபோர்னியாவுக்கு குடிபெயர்ந்தார்.
பிறப்பால் யூதனாக இருந்ததால் நண்பர்களின் மத்தியில் ஒரு தனிமையும் அன்னியத்தன்மையையும் அதிகமாக உணர்ந்தார் ஸ்பீல்பெர்க். இதனாலோ என்னவோ ஸ்பீல்பெர்குக்கு சினிமாவின் மேல் அளவுக்கதிகமான காதல் உருவாகியிருக்கவேண்டும்.

13 வயதில் ஸ்பீல் பெர்க் எடுத்த ஆப்ரிக்க போர் பின்னணிகொண்ட 40 நிமிடப் படம் பலரது பாராட்டைப் பெற, அது கொடுத்த உற்சாகத்தில் firelight எனும் முதல் முழுநீளப்படத்தை  US$ 500, செலவில் எடுத்து அதை லோக்கல் தியேட்டரில் வெளியிட்டு லாபம் சம்பாதித்தார்.

யூனிவர்சிட்டி ஆப் சதர்ன் கலிபோர்னியாவில் திரைப்படக்கல்வி பயின்ற ஸ்பீல்பெர்க் படிப்பின் முடிவில் amblin' (1968), எனும் 28 நிமிட குறும்படம் ஒன்றை எடுத்தார். பிற்காலத்தில் சொந்தமாக படக்கம்பெனி ஒன்றைத் துவக்கியபோது அதே amblin’ பெயரையே சூட்டினார். இப்படத்தைப் பார்த்த யூனிவர்சல் ஸ்டூடியோவின் முக்கியஸ்தர்கள் உடனடியாக ஸ்பீல்பெர்க்குடன் ஒரு நீண்ட நாள் காண்ட்ராக்டை போட்டுக்கொண்டனர். அப்போது அவருக்கு வயது வெறும் 16 தான். அத்தனை சிறியவயதில், மிகப்பெரிய ஸ்டூடியோவில் வேறு எந்த இயக்குனரும் அப்படி ஒரு உறுதியான ஒப்பந்தம் இட்டதில்லை. உண்மையில் ஸ்பீல்பெர்க்கின் அந்த 16 வயது சாதனை, இயக்குனர்களின் வரலாற்றில் அழிக்க முடியாத முத்திரை. யூனிவர்சலில் அவர் எடுக்க ஒப்பந்தம் ஆன முதல்படம் Malcolm winkler. ஆனால் அந்தப் படத்துக்கு சரியான நடிகர்கள் கிடைக்காமல் அப்படியே கிடப்பில் போடப்பட அடுத்து “L.A. 2017”. எனும் அறிவியல் புனைகதையின் சில எபிசோட்களை யூனிவர்சலின் தொலைக்காட்சிப் பிரிவுக்காக எடுத்தார். அதில் மகிழ்ச்சியுற்ற ஸ்டூடியோ அதிபர்கள் தொடர்ந்து நான்கு தொலைக்காட்சிப் படங்களை எடுக்க ஒப்பந்தம் செய்தனர். அதில் முதல் படம் டுயல். நெடுஞ்சாலை ஒன்றில் ஒரு ட்ரக்கர் டேங்கர் லாரியை ஓட்டும் மனநோயாளி ட்ரைவருக்கும், ப்ளைமவுத் கார் ஓட்டும் நாயகனுக்கும் இடையில் நடக்கும் சக்கரங்களின் போர்தான் இப்படத்தின் மையப் பொருள். முழுவதும் சினிமா மொழியை மட்டுமே தாங்கி வசனங்கள் குறைவாகக் கையாளப்பட்ட இப்படத்தில், அந்த சிறிய வயதிலேயே அவருக்கிருந்த மொழி ஆளுமையை உலகறியச்செய்தது. ஒளிப்பதிவும் படத்தொகுப்பும் அத்தனை கச்சிதம். அவரது எல்லாப் படங்களையும் போல ஒரே கதைப்பொருள்தான் இதிலும். நன்மைக்கும் தீமைக்குமான போர். இறுதியில் நன்மை வெற்றிபெறுவது தெரிந்த கதைதான் என்றாலும் நம்மைக் கடைசிவரை சீட்டின் நுனியில் அமரவைப்பதுதான் அவரது அசகாய உத்தி.

இதற்காக அவர் தீமையை இட்டுக்கட்டி பெரிதாக்கி காண்பிப்பது கொஞ்சம் அதிகம். ஆனால் அந்த அதிகம்தான் அவர் உலகப்புகழ் பெறவும் காரணமாக உதவியது. அவர் வணிக ரீதியாக புகழ உச்சிக்கு செல்லக் காரணமாக இருந்த ஜாஸ், ஜூராசிக் பார்க் எனும் இரண்டு படங்களுமே இந்த இட்டுக்கட்டப்பட்ட தீமைகள்தான்.

டூயலின் வெற்றி அவரை அடுத்த கட்டங்களுக்குத் தூக்கிச் சென்றது. முதல் முழு நீளப் படம் ஒன்றை இயக்கும் வாய்ப்பையும் அது பெற்றுத் தந்தது. இம்முறையும் அதே சேஸிங் டைப் படம் தான். சொல்லப்போனால் அவரது பெருவெற்றிப் படங்கள் எல்லாமே ஒரு வகையில் சேஸிங் படங்களாகத்தான் இருக்கின்றன.

Sugarland express(1974) எனும் ஒரு உண்மை சம்பவத்தை அடிப்படை யாகக்கொண்ட இப்படத்தில், தம்பதியருக்கும் போலீசாருக்கும் நடைபெறும் துரத்தல்தான் கதை. இப்படத்தைத் தொடர்ந்து யூனிவர்சல் ஸ்டூடியோ அவருக்கு ஒரு நாவலைக் கொடுத்து படிக்கச்சொல்லி அதைப் படமாக்க அழைத்தது. அந்தப் படம் ஜாஸ். ஜாஸ் அவருக்கு உருவாக்கித் தந்த வெற்றி அதற்குமுன் ஹாலிவுட்டில் எவருக்குமே கிடைக்காதது. புதுமையான தொழில்நுட்பத்திலும், பார்வையாளர்களிடத்தில் அது உருவாக்கிய தாக்கத்திலும் உலக அளவில் அதுவரை வெளியான அனைத்துப் படங்களையும் அது பின்னுக்குத் தள்ளியது.

அக்காலகட்டத்தில் மக்கள் மத்தியில் அதற்கு உண்டான பரபரப்பைப் பார்த்து ஜாஸ் மேனியா என பத்திரிகைகள் எழுதின. உண்மையில் படத்துக்கான திட்டமிட்ட மதிப்பீட்டிலிருந்து செலவு தாறுமாறாக எகிற, ஒருகட்டத்தில் யூனிவர்சல் ஸ்டூடியோவின் முதலாளிகள் படத்தை நிறுத்தச் சொல்லி உத்தரவிட்டனர். பிறகு ஸ்பீல்பெர்க் தன் முயற்சியால் முழுப் படத்தையும் எடுத்து முடித்து வெளியிட, அது பிரம்மாண்ட வெற்றியை உருவாக்கித் தந்து முதலாளிகளை வாயடைக்க வைத்தது.

படத்தின் வெற்றி ஸ்பீல்பெர்க்கை அமெரிக்காவின் இளம் மில்லியனராக மாற்றியது. படத்தொகுப்பு, பின்னணி இசை மற்றும் சத்த ஒருங்கிணைப்பு ஆகிய மூன்று பிரிவுகளில் ஆஸ்கார் பரிசையும் வென்றது. தொடர்ந்து ஜாஸ் 2ம் பாகம் இயக்க அழைப்பு வந்தபோது அதை மறுத்து அவர் இன்னொரு படத்தில் களமிறங்கினார். அது Close Encounters of Third kind (1977).

இப்படத்தின் கதை யாருடையது என்பது குறித்து பல்வேறு விவாதங்கள் நடைபெற்று வருகின்றன. உண்மையில் இக்கதை இந்திய இயக்குனர் சத்யஜித்ரே அவர்களால் உருவாக்கப்பட்ட ஏலியன் எனும் வரைகலைச் சித்திரம். குழந்தைகளுக்காக அவர் நடத்தி வந்த ஒரு பத்திரிகையில் படக்கதையாக வெளியான இக்கதையை அறிந்த ஹாலிவுட்டின் கொலம்பியா பிக்சர்ஸ் இதனைப் படமாக எடுக்க விரும்பி 1969ல் பிராண்டோவையும் அதில் நடிகராக நடிக்கச் சொல்லி அழைப்பு விட்டிருந்தது. ஆனால் ரேவுக்கு அவர்கள் பேசிய சம்பளத்தில் உடன் பாடில்லாத காரணத்தால் அப்படம் கைவிடப்பட்டது. ஆனால் அப்போது ரேவுக்கு ஏஜெண்டாக இருந்தவர், பிற்பாடு ஸ்பீல்பெர்க்குக்கும் ஏஜெண்டாகப் பணிபுரியப் போக; அவர்தந்த ஆலோசனையில் இக்கதையை ஸ்பீல்பெர்க் தனக்கேற்றாற்போல மாற்றிக்கொண்டு படத்தை உருவாக்கிவிட்டார் என ரே அவர்களே தனது வாழ்க்கைக் குறிப்பில் இதனைப் பதிவுசெய்துள்ளார்.

ரே போன்ற மேதைகள் இப்படியான விஷயத்தைச் சொல்லும்போது அதன் நம்பகத்தன்மை நம்மை ஸ்பீல்பெர்க்மேல் நிச்சயம் சந்தேகப்படவே வைக்கிறது.

மேலும் அதற்கு முன் வரை எந்தக் கதையும் சொந்தமாக எழுதியிராத ஸ்பீல்பெர்க் இதற்கு மட்டும் கதை எனத் தன் பெயரைப் போட்டுக்கொண்டது ரே உருவாக்கிய அதே உருவச்சித்திரம் ஏலியனாக ஸ்பீல்பெர்க் படத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டிருப்பதும் ரேவின் கூற்றை நம்ப வைக்கின்றன.
மேலும் ஸ்பீல்பெர்க்கின் படங்கள் பொதுவாக மனிதர்களுக்கான வில்லன்களை மட்டுமே தேடுபவை.. அவரது படங்களில் மனிதன் தேடிய ஒரே நண்பன் இந்தப் படம் ஒன்றுதான். இந்த சிந்தனை நிச்சயம் ஒரு இந்திய மரபு வழி சார்ந்த சிந்தனையாக மட்டுமே இருக்க வாய்ப்பிருப்பதால் இப்படத்தின் கதைக்கு ரேவின் ஏலியன் தான் மூல வித்தாக இருக்கும் என நம்பப்படுகிறது.

இது ஒருபுறமிருக்க இப்படம் அவருக்கு உருவாக்கிய தொடர் வெற்றி அவரை சிம்மாசனத்தில் அமரவைத்தது. சிறந்த இயக்குனருக்கான ஆஸ்கார் விருதுக்கு பரிந்துரை செய்யப்பட்டது. ஆனாலும் படத்தின் ஒளிப்பதிவாளரான Vilmos Zsigmond அவர்களுக்கும் ஸ்பெஷல் எபெக்ட்ஸுக்கும் விருது கிடைத்தது.
அடுத்து அவரது நெருங்கிய நண்பரும் அமெரிக்காவின் புதிய அலை இயக்குனர்களில் ஒருவருமான ஜார்ஜ் லூகாசுடன் இணைந்து ஆக் ஷன் அட்வென்ச்சர் படம் ஒன்றைத் தயாரிக்கும் பணியில் ஈடுபட்டார். லூகாசின் முந்தைய வெற்றிப் படத்தில் அறிமுகமான ஹாரிசன் போர்ட் தான் நாயகன். Raiders of last arc எனும் அந்தப்படம் வெளியான போது அதுவும் வசூலில் பெரும் சாதனை செய்தது. ஆக் ஷன் படங்களின் அகராதியாக இன்றும் கருதப்படும் அளவுக்கு ஸ்பீல்பெர்க் தன் தொழில் நுட்பத் திறமையை வெளிப்படுத்தி இருந்தார். தொடர்ந்து E.T, the extra-terrestrial, indiana jones and the temple of doom, அறிவியல், ஆக்ஷன் என இரண்டுவிதமான படங்களை இயக்கிவந்தாலும் அவரை உலகம் ஒரு கமர்ஷியல் இயக்குனராகத்தான் பார்த்து வந்தது. சிறந்த இயக்குனருக்கான விருதுக்குப் பலமுறை அவர் படங்கள் பரிந்துரை செய்யப்பட்டாலும் விருது மட்டும் கிடைக்கவில்லை. தானும் ஒரு சிறந்த இயக்குனராக அறியப்படவேண்டும் என்ற நோக்கத்தோடு அமெரிக்க கறுப்பினத்தவர்களின் வாழ்வைச் சொல்லும் நாவல் ஒன்றைப் படமாக்க விழைந்தார். அப்படம் the color purple  1985.

அலைஸ் வாக்கர் எழுதி புலிட்சர் பரிசு பெற்ற இந்நாவலைக் கதையாகக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்ட இப்படத்தில், ஓப்ரா வின்ப்ரே மற்றும் ஊப்பி கொல்ட்பெர்க் ஆகிய கறுப்பினத்தின் உலக நட்சத்திரப் பெண்கள் நடித்திருந்தனர். கறுப்பின மக்களது வாழ்வைச் சொன்ன இப்படம் சிறந்த படமாகத் தேர்வு செய்யப்பட்டு ஆஸ்கார் விருதைப் பெற்றுத்தந்தது ஆனால் இதிலும் இயக்குனர் விருது மட்டும் அவருக்கு கிடைக்கவில்லை.

ஸ்பீல்பெர்குக்கே சிறந்த இயக்குனர் விருது கிடைக்கவில்லை என்பது எல்லோர் மத்தியிலும் ஒரு பேச்சாக இருந்தது. இதன் பொருட்டு அவர் முன் இது ஒரு சவாலாகவே மாறியது, அதற்காக அவர் தன்னை தயார் செய்து கொண்டிருந்த சமயத்தில்தான் மைக்கேல் க்ரிக்டன் எழுதிய ஜுராசிக் பார்க் எனும் நாவல் அவர் கைக்கு கிடைத்தது. 1993ல் ஜுராசிக் பார்க் படமாக வெளியான போது உலகமே அவரை தலை நிமிர்ந்து பார்த்தது.

திரைப்பட வரலாற்றில் இதுவரை வேறெந்தப் படத்துக்கும் கிடைக்காத வரவேற்பையும் வெற்றியையும் அப்படம் பெற்றது. உலகின் கடைக்கோடி மனிதன் கூட அப்படத்தைப் பற்றி அறியும் அளவுக்கு திரைப்பட உலகின் மகத்தான சாதனையாக அப்படம் மாறியது. இன்று வரையிலும் டைட்டானிக் படம்தான் அந்த சாதனையை சமன் செய்திருக்கிறது. வசூல் தொகை மொத்தம் 914 மில்லியன் டாலர்கள் என்றால் இந்தியாவில் எவ்வளவு என நீங்களே விரலை நீட்டி கணக்குப் பார்த்துக்கொள்ளுங்கள்.

இதற்கு மேல் ஒருவன் பணம் சம்பாதிக்க முடியாது என்ற நிலைக்குப்பின் இம்முறை அவர் முன் ஒரே ஒரு சவால் மட்டும் காத்திருந்தது. அந்த சவாலை அவரது அடுத்த படம் நிறைவேற்றித் தந்தது., ஷிண்ட்லர்ஸ் லிஸ்ட்.
இரண்டாம் உலகப்போரில் 1100 யூதர்களின் உயிரை ஒரு ஜெர்மானிய வியாபாரி காப்பாற்றிய கதைதான் இப்படம். அவரது கனவாக இருந்த சிறந்த இயக்குனருக்கான ஆஸ்கார் விருதைப் பெற்றுத் தந்ததோடு அல்லாமல், கமர்ஷியலாகவும் இப்படம் பெரும் வெற்றி பெற்று உலகசினிமா சந்தையில் கலைப்படங்களுக்கும் ஒரு கதவைத் திறந்து விட்டது.

அதன்பிறகு தெ மாஸ்க் ஆப் ஜோரோ, தி மென் இன் ப்ளாக் போன்ற படங்களைத் தயாரித்தவர் சேவிங் ப்ரைவேட் ரயான் எனும் அற்புதமான படத்தையும் இயக்கியிருந்தார்.

அடுத்து இம்மாதம் வெளிவரவிருக்கும் அவரது டின் டின் அனிமேஷன் படம் உலக ரசிகர்கள் அனைவரையும் விழிகள் விரித்துக் காத்திருக்க வைத்துள்ளது.