முந்தைய பகுதிகள்: 1, 2
இதுகாலம் வரையான வர்த்தக ஒப்பந்தங்களிலிருந்து உணவு தானியங்கள் விலக்கிவைக்கப்பட்ட சகாப்தத்தை 1986ல் டெல்லில் நடைபெற்ற உருகுவே சுற்றுப் பேச்சுவார்த்தை ஒரு முடிவுக்கு கொண்டுவந்தது. அதைத்தொடர்ந்து 1994, 1995-களில் ஏற்பட்ட விவசாய ஒப்பந்தம் விவசாய விளை பொருட்களுக்காக சுதந்திர சந்தையை தீவிரமாக்கின.
இதன் உச்சகட்டமாக 1996ல் உலக உணவு உச்சி மாநாடு (WORLD FOOD SUMMIT) ரோமில் நடைபெற்றது. இதில் கலந்து கொண்ட அமெரிக்கா போன்ற வளர்ச்சியடைந்த நாடுகள் உணவு பாதுகாப்பிற்கு உணவு வர்த்தகம் அதிலும் சுதந்திர வர்த்தகம் அவசியம் என வலியுறுத்தின. அனைத்து நாடுகளையும் நிர்ப்பந்தித்து இதை ஏற்கவைத்தன.
உணவு பாதுகாப்பிற்கு உணவு வர்த்தகம் அடிப்படை என்பதை நாங்கள் ஏற்கிறோம். எங்களது உற்பத்தியாளர்களும், நுகர்வாளர்களும் பொருளாதார ரீதியில் பலமடைய அனைத்து ஆதாரங்களையும் பயன்படுத்தும் வகையில் நாங்கள் உணவு வர்த்தகத்தையும் இதர வர்த்தக கொள்கைகளையும் கடைபிடிப்போம் என்று சொல்லிக்கொண்டு கையெழுத்திட்டனர்.
ஆனால், உணவு பாதுகாப்பிற்காக கூடிய மாநாடு அதற்கான தீமானத்தை இயற்றியதுடன், உணவு நெருக்கடிக்கும், விலையேற்றத்திற்குமான வழிவகையுமே துரதிர்ஷ்டவசமாக உருவாக்கிவிட்டது. எனவே உணவு பாதுகாப்பிற்காக உள்நாட்டில் இருந்த தடைகளும், நாடுகளுக்கு இடையேயான தடைகளும் உடனடியாக நீக்கப்பட்டன.
இன்றைய உணவுச் சந்தையை அமெரிக்கா, கனடா, ஐரோப்பிய கூட்டமைப்பு நாடுகள்தான் கட்டுபடுத்துகின்றன. இவர்களின் இளைய கூட்டாளிகளாக ஆஸ்திரேலியா, அர்ஜன்டைனா ஆகிய நாடுகள் உள்ளன. இந்நாடுகளின் பெரும் நிறுவனங்கள் இச்சந்தைகளில் கோலோச்சுகின்றன. இந்த நாடுகள் இருவகைளில் உலக சந்தையை கைப்பற்றுகின்றன. ஒன்று உணவுதானியங்களுக்கு கூடுதலான மானியங்கள் கொடுப்பது மூலம் ஏழைநாடுகளை போட்டியிலிருந்து வெளியேற்றுகின்றனர்.
இரண்டாவது தொழில்மயமான இறைச்சி உற்பத்தி முறையால் சுதந்திரமான மற்றும் சிறுஉற்பத்தியாளர்கள் அழியும் நிலையை உருவாக்கிவிடுகின்றனர்.
அமெரிக்காவும், ஐரோப்பிய கூட்டமைப்பு நாடுகளும், மாட்டிறைச்சிக்கு கூடுதல் மானியம் வழங்கி உலகச் சந்தைக்கு கொண்டுவந்ததால் மேற்கு ஆப்பிரிக்க நாடுகளின் இறைச்சி வணிகம் துடைத்தெறியப்பட்டது. அமெரிக்கா, ஐரோப்பா, பிரேசில் போன்ற நாடுகளில் அதிகமானிய உதவியுடன் ஏற்றுமதி செய்ததால் கானா நாட்டில் 90 சதவீதமும், செனகல் நாட்டில் 70 சதவீதமும் கோழிப்பண்ணை தொழில் அழிந்தது. இதே காரணத்திற்காக இங்குள்ள பருத்தி வளர்ப்போர்களின் சாகுபடி வீழ்ந்து, பருத்தி விவசாயத்திலிருந்து பலர் விரட்டப்பட்டனர்.
இறைச்சி உணவு தயாரிப்பில் நவீனத் தொழில்மய முறைகளை பெரும் நிறுவனங்கள் புகுத்துகின்றன. இதற்கான கால்நடை வளர்ப்பு இதர வசதிகளை அருகாமையில் ஏற்படுத்திக்கொள்கின்றனர்.அமெரிக்காவில் உள்ள நான்கு பெரும்நிறுவனங்கள்2005-ம் ஆண்டில் மாட்டிறைச்சியை 83.5 சதவீதம் கட்டுப்படுத்தின. டைசன்(TYSON) நிறுவனம் ஒருநாளைக்கு 36000 மாடுகளை வெட்டுகின்றது. இதேபோல் கார்கில் (CARGILL) 28300 மாடுகளையும். ஸ்விப்ட் அண்ட் கோ (SWIFT & CO) 16759 மாடுகளையும்.நேஷனல் பீப் பேக்கர்ஸ் 13000 மாடுகளையும் வெட்டுகின்றன. பன்றி இறைச்சியில் ஸ்மித்பீல்ட் என்ற அமெரிக்க நிறுவனம் ஏகபோகமாக உள்ளது. ஒருநாளைக்கு இருநிறுவனங்களும் 102900 பன்றித் தலைகளை வெட்டுகின்றன. இதனுடன் டைசன். கார்கில். ஸ்விப்ட் சேர்ந்து 64 சதவீதம் சந்தையை கட்டுப்படுத்துகின்றன.
இதனால் அமெரிக்காவிலேயே சிறிய இறைச்சி உற்பத்தியாளர்கள் சந்தையிலிருந்து துடைத்தெறியப்பட்டுள்ளனர்ஸ்மித்பீல்ட் என்ற அமெரிக்க நிறுவனம் கிழக்கு ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கு தனது திட்டத்தை விரிவுபடுத்தியது. அங்கு பெரும் இறைச்சி உற்பத்தியில் ஈடுபட்டதால் ருமேனிய நாட்டின் 90 சதவீதமும், போலந்து நாட்டின் 56 சதவீதமும் உற்பத்தியாளர்கள் பன்றி, மாடு, கோழி தொழிலிருந்து விரட்டப்பட்டுள்ளனர்.
இந்த ஸ்மித்பீல்ட் நிறுவனம் போலந்து அரசிடமிருந்து ஏற்றுமதி மானியத்தை பெற்றுக்கொண்டு பன்றிக்கறிகளை லைபீரியா, கினியா, ஐவரிகோஸ்ட் நாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி செய்து உள்ளூர் விலையைவிட சரிபாதி குறைத்து கொடுக்கிறது. இதனால் அந்நாட்டு தொழில்கள் படுத்துவிட்டன. இந்த சுதந்திர வணிகத்தால் 90ம் ஆண்டுகளில் மெக்சிகோ விவசாயிகள் 1.5 கோடிபேர்கள் விவசாயத்திலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டனர்.இந்த சுதந்திர வணிகத்தால் கடந்த பல ஆண்டுகளில் மூன்று கோடி விவசாயிகள் நிலத்தை இழந்துள்ளனர்.
இந்த உலகச் சந்தையில் வளரும் நாடுகள் வளர்ந்த நாடுகளுடன் சமமாக போட்டியிடமுடியுமா? அனைத்து வளரும் நாடுகளிலும் வளர்ந்த நாடுகளின் பெரும் நிறுவனங்கள் சூப்பர்மார்க்கெட் மூலமாக ஊடுருவி வருகின்றன. உலகில் சூப்பர் மார்க்கெட் மூலம் விற்பனையாகும் பலசரக்குகளில் 50 சதவீதத்தை ஐந்து நிறுவனங்கள் வைத்துள்ளன .
இதில் வால்மார்ட் பிரதானமானது. உலக சில்லரை வர்த்தகத்தை பத்துக் கம்பெனிகள் கையில் வைத்துள்ளன. அதிலும் குறிப்பாக வால்மார்ட், குரேகர் பிரெஞ்சு கம்பெனி கேர்போர் பிரிட்டிஷ் கம்பெனி டெஸ்கோ ஆகியவற்றின் ஆதிக்கம் அதிகம். உலகில் விதை விற்பனையில் 47 சதவீத விதைகளின் உரிமை மன்சேட்டா, டுபான்ட், சைசென்டா கம்பெனிகளுக்கு சொந்தமானது. 2007ம் ஆண்டு நெஸ்ட்லே உணவு கம்பெனியின் லாபம் 9.7 பில்லியன் டாலர் ஆகும். இது 65 ஏழைநாடுகளின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியைவிட அதிகம். 2009 ஜனவரி 31 முடிய வால்மார்ட் கம்பெனியின் லாபம் 13.3 பில்லியன்(1 பில்லியன் 100 கோடி) டாலராகும். இது 88 ஏழைநாடுகளின், (உலகில் சரிபாதி நாடுகள்) மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியைவிட அதிகம்.
இந்த நிலைமையில் உலகச் சந்தையில் ஏழைநாடுகள் எப்படி போட்டியிடமுடியும்? வளர்ந்த நாடுகளும், அதன் ஏகபோக நிறுவனங்களும், வளரும் நாடுகளின் சந்தையை கைப்பற்றி கொள்ளை லாபமடித்து, உணவு நெருக்கடியையும், விலையேற்றத்தையும் ஏற்படுத்துகின்றன. இதே காலத்தில் நீண்ட கால நோக்குடன் வளரும் நாடுகளின் உணவு முறையை தங்களது உற்பத்திகளை உண்ணும் உணவு பழக்கத்திற்கு மாற்றி அமைத்திடும் காரியங்களையும் இந்நாடுகள் திட்டமிட்டு செய்கின்றன.
உயிரியியல் எரிசக்தி:
விலை உயர்வுக்கும் உணவு நெருக்கடிக்கும் மற்றொரு முக்கிய காரணமாக இருப்பது உயிரியியல் எரிசக்தி தயாரிப்பாகும். உணவு கணிசமான அளவு தானியங்களை எத்தனால் மற்றும் பயோ டீசல் தயாரிக்க அமெரிக்காவும், ஐரோப்பிய கூட்டமைப்பு நாடுகளும் திருப்பிவிட்டன. 2007ம் ஆண்டு அமெரிக்கா தனது நாடாளு மன்றத்தில் எரிசக்தி சட்டத்தை (நுநேசபல ஐனேநயீநனேநஉந யனே ளுநஉரசவைல ஹஉவ) நிறைவேற்றியது. எதிர்காலத்தில் 20 சதம் எரிசக்தியை இந்த உயிரியியல் எரிசக்தியிலிருந்து தயாரிப்பது என்று முடிவு செய்தது.
2008ம் ஆண்டு மட்டும் சோள உற்பத்தியில் 30 சதவீதத்தை எத்தனால் தயாரிக்க ஒதுக்கீடு செய்தது. சுமார் 135க்கும் மேற்பட்ட உயிரியியல் எரிசக்தி சுத்திகரிப்பு ஆலைகள் நிறுவப்பட்டுள்ளன. மேலும் 74 ஆலைகள் உடனடியாக அமைக்கப்பட்டு வருகின்றன. ஐரோப்பிய கூட்டமைப்பு நாடுகளும் எண்ணெய் வித்துக்களை உயிரியியல் எரிசக்தி தயாரிக்க திருப்பிவிட்டுள்ளன.
பிரேசில் தனது கரும்பு உற்பத்தியில் 50 சதவீதத்தை எத்தனால் தயாரிக்க பயன்படுத்துகின்றது. மேலும் இதற்காக கரும்பு விளைச்சளை அதிகப்படுத்த அமேசான்காடுகளை அழிக்கும் நடிவடிக்கைகளும் தொடர்கின்றன.
உயிரியியல் எரிசக்திக்கு உணவு தானியங்களை திருப்பிவிட்டது கடுமையான விலை உயர்வை ஏற்படுத்தியது. இதை முதலில் அமெரிக்கா மூடிமறைத்தது. அமெரிக்கா இதனால் விலை உயர்வு முப்பது சதம் மட்டுமே கூடியுள்ளது என்றது. ஐஎம்எப் 20 முதல் 30 சதம் மட்டுமே கூடியுள்ளது என்றது. ஆனால் உலக வங்கியின் இரகசிய அறிக்கை மூலம் 141 சதவீதம் விலை உயர்வில், அமெரிக்கா, ஐரோப்பிய கூட்டமைப்பின் இந்த எரிசக்தி திட்டத்தால் மூன்றில் ஒரு பகுதி விலைஏற்றம் ஏற்பட்டது என்று அம்பலப்பட்டது.
வளர்ந்த நாடுகளின் இந்தப் போக்கு எதிர்காலத்தில் வளரும் நாட்டு மக்களை பட்டினிக்கு தள்ளிவிடும். ஏற்கனவே அமெரிக்காவில் எக்சான்மொபில் ஆர்ச்சர் டேனியல் மிட்லேன்ட் கார்கில் கம்பெனிகள் ஆயிரக்கணக்கான ஏக்கரில் சோளத்தை பயிரிட்டு உயிரி எரிசக்திக்கு வழங்குகின்றன.
தற்போது வளரும் ஏழைநாடுகளின் நிலங்களை எல்லாம் வளைத்துப்போடும் தொழில் வேகமாக பரவி உள்ளது. 2006ம் ஆண்டு முதல் இதுவரை 2 கோடி ஹெக்டேர் நிலங்கள் பிலிப்பன்ஸ், பாகிஸ்தான், வங்கதேசம் மற்றும் ஆப்பிரிக்க நாடுகளில் விற்பனை ஆகியுள்ளது. இது ஜெர்மனியின் மொத்த விவசாய நிலத்தைவிட இருமடங்கு அதிகமாகும்.
தென்கொரியாவின் தேவூ என்ற நிறுவனம் ஆப்பிரிக்காவின் மடகாகஸ் நாட்டில் 99 வருட வாடகைக்கு 30 லட்சம் ஏக்கர் வாங்கியது, இதில் உயிரி எரிசக்திகான பயிர்களை பயிரிட திட்டமிட்டு, தற்போது அந்நாட்டு மக்களின் எதிர்ப்பால் நிறுத்திவைக்கப்பட்டுள்ளது. ஐக்கிய அரபு எமிரட்ஸ், மற்றும் பிலிப்பைன்சில் ஒரு லட்சம் ஏக்கர் நிலத்தை வாங்கியுள்ளது. எகிப்து மற்றும் உகாண்டாவில் 20 லட்சம் ஏக்கரில் சோளம், கோதுமை விளைவிக்க நிலம் வாங்கி உள்ளது. இந்தியாவின் 80 முதலாளிகள் எத்தியோப்பியாவில் 75 லட்சம் ஹெக்டேர் நிலத்தை வாங்கி உணவு தானியத்தை பயிரிட்டு பல நாடுகளில் விற்கின்றனர்.
பல நாடுகளில் இந்த நிலத்தை வாங்கினாலும் இதில் குறிப்பாக அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய பன்னாட்டு நிறுவனங்களே இதில் பெரும் பங்குதாரர்களாக உள்ளன. அமெரிக்காவின் நிறுவனம் , சவுதி அரசி ணநயீலச கரனே நிறுவனமும், பிரிட்டனின் ஊனுஊ நிறுவனமும் முக்கிய பங்குதாரர்களாகும். இந்த நிலம் வாங்கும் போட்டியில் அதிக ஆதிக்கம் செலுத்துவது நுஅநசபநவே ஹளளநவள ஆயயேபநஅநவே என்று சொல்லப்படும் பிரிட்டிஷ் நிறுவனம்தான்.
ஆப்பிரிக்காவில் வாங்கியுள்ள நிலத்தில் எரிசக்தி தயாரிக்க தேவையான தாவர எண்ணெய் வித்துக்களை பயிரிட்டுள்ளனர். ஆப்பிரிக்காவில் அதிக குறைவான விலையில் நிலமும் குறைந்தகூலிக்கு தொழிலாளர்கள், போக்குவரத்திற்கு சுலபமான கடல்மார்க்கம் என்பதால்தான் அங்கு இந்த ஏகாதிபத்திய நாடுகளின் பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் நிலத்தை பெருமளவில் வாங்குகின்றன. எதிர்காலத்தில் ஆப்பிரிக்கா மேலும் பட்டினியால் சாகும். அமெரிக்கா, ஐரோப்பா எரிசக்தி உபரியில் மிதக்கும்.
இந்த உயிரி எரிசக்தியால் கடுமையான விலை ஏற்றம் மட்டுமல்ல. உலக வெப்பநிலையும் கூடுதலாகும். உணவு தானியங்களின் பயிரிடும் பரப்பளவு குறையும். அனேகமாக உலகில் உணவு தானிய இருப்பு என்ற நிலை மறைந்துபோகும் அபாயமும் உள்ளது.
0 comments:
Post a Comment